Gevolgen van deze mutatie
Een gen bevat instructies, of het "recept",
voor de aanmaak van een eiwit.
Er
bestaan verschillende soorten eiwitten: antilichamen, enzymes (die
nodig zijn om biochemische processen in het lichaam uit te voeren,
waaronder de beta-oxidatie), boodschappers, structurele componenten en
eiwitten nodig voor transport en stockage.
Het proces om een eiwit aan te maken, gebeurt in 2 stappen. De
eerste stap wordt transcriptie genoemd en zal de informatie uit het DNA
van het gen kopiëren naar een gelijkaardige molecule die RNA heet.
Ribosomen zullen dan de informatie uit dit RNA lezen en op basis
daarvan de eiwitten maken. Dit proces wordt translatie genoemd, en
vertaalt eigenlijk de genetische informatie van het RNA (en dus het
DNA) naar eiwitten.
Een
eiwit is dan een lange keten van bepaalde bouwstenen die aminozuren
worden genoemd. Het MCAD enzym bestaat uit 421 van die aminozuren.
Sommige van die aminozuren trekken elkaar aan, anderen stoten elkaar
af.
|
De lange keten van aminozuren zal zich dan gaan
vouwen tot een driedimensionele structuur.
Hiernaast
staat een voorbeeld van hoe het MCAD enzym er dan uitziet.
De driedimensionele structuur is heel erg belangrijk voor de werking
van het enzym.
Als
een enzym verkeerd gevouwen is, zal het niet correct kunnen werken. Om
enzymes te helpen bij dat vouwen worden andere eiwitten gebruikt.
Deze
eiwitten heet een chaperones. |
Het eiwit dat
gemaakt wordt uit de informatie
op het ACADM gen is een eiwit van het type enzym en heet MCAD. Het
wordt gebruikt in de verbranding van vetten (zie ook de pagina's over
vetverbranding)
Als
er een
mutatie bestaat in het DNA van een
gen (bijvoorbeeld een A die door een G vervangen werd) dan betekent dit
dat het aangemaakte eiwit ook een fout zal bevatten. Bij de A985G
mutatie op het ACADM gen, zal het enzym de zogenaamde K304E mutatie
bevatten. Dat betekent dat in het eiwit op positie 304 een K-aminozuur
vervangen werd door een E-aminozuur.
Er zijn al veel
verschillende mutaties op het ACADM gen bekend die MCAD deficiëntie
kunnen veroorzaken.
Bij de meeste van die
mutaties is het resultaat dat het MCAD enzym verkeerd gevouwen wordt en
daardoor niet goed functioneert.
Bij sommige mutaties wordt
de aanmaak van het enzym vroegtijdig afgebroken waardoor het enzyme te
kort en niet functioneel is.
De
meeste van de gemuteerde MCAD enzymes zijn ook temperatuursgevoelig.
Dat betekent dat ze sneller kapot zullen gaan (zullen "denatureren")
als de omgevingstemperatuur verhoogt. Bij hogere temperatuur zal het
enzym zich (gedeeltelijk) ontvouwen zodat het zijn driedimensionele
structuur verliest.
Terwijl een normaal MCAD enzym niet zal
denatureren onder 44,5 °C, zijn er gemuteerde enzymes die al bij een
temperatuur van nog geen 40 °C denatureren.
Lees
verder over hoe de diagnose van MCAD deficiëntie gesteld wordt >
Referenties
De informatie op deze website
is een synthese van informatie die publiek toegankelijk is op andere
websites, en van informatie uit boeken die vrij te koop zijn.
De
inhoud van deze website werd gevalideerd door een arts gespecialiseerd
in metabole aandoeningen. Om de identiteit van mijn dochter te
beschermen, wordt ook zijn identiteit verborgen gehouden. Zie ook hier.
Contacteer altijd uw eigen arts in geval van vragen! |
|
|